φιλορ(ρ)ώμαιος

-αία, -ον, και φιλορ- (ρ)ωμαῑος, -αία, -ον, Α

αυτός που αγαπά τους Ρωμαίους.

[ΕΤΥΜΟΛ. < φιλ(ο)-* + Ῥωμαῖος].